24 Kasım Öğretmenler Günü Şiirleri

Başka isim sorman sakın
Öğretmendir adım benim
Hep koşarlar akın akın
Öğretmendir adım benim

Ayırmam hiç siyah beyaz
Çocuklardan gelmez maraz
Üzerime öğretmek farz
Öğretmendir adım benim

Bazen oyun oynatırım
Bazen günler kutlatırım
Bazen çağlar atlatırım
Öğretmendir adım benim

Oğullar kızlar kızanlar
Dilden düşürmez ozanlar
Tanır beni tüm sultanlar
Öğretmendir adım benim

Şunlar oğlum şunlar kızım
Her dertleri yürek sızım
Böyle imiş alın yazım
Öğretmendir adım benim

HALİL MANUŞ
24 Kasım 2016

Halil MANUŞ

Ben öğretmenim;
Şekilden şekle
Kılıktan kılığa girerim.
Yerim zamanlara eş,
Yaşadığım zaman
Tüm coğrafyalarca geniştir.

Ben öğretmenim;
Oğuz Han olarak gözükürüm
Bir dersimde:
Altın yay ve üç gümüş oku
Oğullarım arasında bölüştürürüm.
Tarihlerce sürer soyum,
Yayılır dört bir yana
Yirmi dört torundan
Yirmi dört boyum.

Ben öğretmenim;
Bilge Kağan,
Bir dersimde Köl Tigin olurum:
Yüzyıllar sonrasından
Duyulur seslenişim.
Elbette bozulmaz törem,
Çökmedikçe üstte gök
Ve delinmedikçe
Altta yerkürem.
 
Ben öğretmenim;
Aşk şairi Fuzuli,
Lale Devrini gören Nedim,
Ben inanmış Yesevi,
Ben Yahya Kemal,
Dizelerimde canlanır tarih,
İstanbul kokar şiirim.

Ben öğretmenim;
Bir dersimde kaygılanırım
Vatan için.
Dolaşır kanımda
Sevgisi yurdun:
Namık Kemal'dir yüreğim,
Ulubatlı Hasan'dır,
Bıyıkları yeni terlemiş
Genç Osmanca
Canımı veririm.

Ben öğretmenim;
Bir dersimde sıkça
Coğrafya değiştiririm.
Kalbim aynı duyguyla dolu,
Türkiye haritasında Yolculuk eder elim:
Fındık toplarım Giresun'da,
Adana'da pamuk,
Nefesim Marmara'da tütün,
Ege'de kekik kokar.
Nice saymadığım illerce
Dolaşırım vatanı bütün.

Ben öğretmenim
İstiklal Savaşım
Benimle her yıl yeniden yaşanır,
Bağımsızlığın önemini
Anlar bir daha öğrencim.
Genç beyinlere
Yurt aşkını taşır,
Bayrak bayrak yüreğim.

Ben öğretmenim;
Sisler, dumanlar içinde
Açılır eski cepheler yine...
Hasan Çavuş'un, Şehit Ali'nin
Kolağası Mehmet Bey'in
Dolaşır damarlarımda kanları.
Sonra taze bir güneş doğar
Kuşlar öter özgürce...
Hep hatırlarım yeniden;
Düşmanlığın bittiği gündü,
Belirdi sisler arasından
Mavi bir gökyüzü...

Ben öğretmenim;
Yaşım bağımsızlığımca eski,
Gücüm Cumhuriyetimce genç,
Ben zamanlara damgasını vuran
Mustafa Kemal'im...

Oktay Yivli


Kaynak: Türk Şiirinde Öğretmen, Oktay Yivli, Evren Matbaası, Ankara 1990, s. 120-123.

Ali Kırımlı

İkra demişti Rabbim Resulü Muhammet'e
Cebrail'le muştular gönderdi ümmetine

"Ümmi"yim dedi Resul sıktı sıktı habire
Mesaj getirdi gökten, kainat efendisine

Neler söyledi neler, duyulmayan sözlerden
Gaipten haber verdi, Bilinmeyen yerlerden

Resule Cebrailsin, Çocuklara öğretmen
Ümmi olan çocuğa, vahiy gibi öğreten

Anne avutamazken, çocukları büyüttün
Ham olan yönlerini irfanınla pişirdin

Okuttun adam ettin, Olğunluğa getirdin
İyi kötü, yanlış doğru, gerçekleri gösterdin

Ne yapsak ne etsek de, az olur karşılığı
Sizlere emanettir, yurdumun yarınları

"Ak" etsin bahtını Rabbim, yüzünüz soldurmasın
Dert, bela fukaralık, semtine kondurmasın

Akbaş'ın niyazı var, dua senin kalkanın
Bir ömür mutlu olsun, Torunun, çocukların
23.11.2016

Yaşar Akbaş

YAŞAR AKBAŞ

KARANLIK GECELER(D)E 'YILDIZ' OLMAK İSTEDİM

Ben Necmeddin Öğretmen...
?Ya âlim ol, ya talebe ol, ya dinleyenlerden ol,
...yahut bunları sevenlerden ol,
...beşincisi olma, helâk olursun.? diyen bir Peygamberin...
...ümmetinden biri olarak düştüm Siverek yollarına...
Yolumu gözleyenler vardı Çiftçibaşı Köyü'nde
"Öğretmenim" diye adımı sayıklayanlar vardı uykularında
Yarınları parsellenen körpeler vardı heyhat!...
O yüzden bir kez bile düşünmedim dönmeyi

Ben Necmeddin Öğretmen...
Annemin gözleri yaşlıydı beni uğurlarken seherde
Gözlerinden okunuyordu babamın haklı gururu
Torul'un Demirkapı Köyü'nden yola çıkarken...
...bir kuş kadar hafif hissettim kendimi
Çok uzaklarda, harap ve ışıksız köylere...
... ışık götüreceğim için kıpır kıpırdı sol yanım
O heybetli Zigana Dağı'nın zirvesi kadar...
...mağrurdum, boran borandım bu yüzden

Ben Necmeddin Öğretmen...
Çiftçibaşı İlkokulu'nda hem müdür,
...hem öğretmen, hem de müstahdemdim
Gün geldi akan çatıyı tamir ettim...
...yavrularım ıslanmasın diye
Gün geldi sobayı yaktım tezekle...
...çocuklarım üşümesin diye
Gün geldi köy çocuklarının getirdiği o sımsıcak...
...tandır ekmekleriyle öğün savuşturdum
Gün geldi merhem oldum...
... istikbali çalınmış bir çocuğun kanayan yarasına

Ben Necmeddin Öğretmen...
Dinimin yıldızı olayım diye...
..."Necmeddin" koymuştu adımı...
...tevekkül ehli can babam, canım babam
Soyadımla müsemma doğmuştum ben
Yılmak nedir bilmedim o yüzden
İsmimin de hakkını vermek istedim
Onun için aştım karlı dağları, taşlı yolları
Üzülme, gözyaşı dökme baba!
Aksine sevin, gurur duy şehit evlâdınla
Zira nefes aldıkça hep sana lâyık olmak istedim

Ben Necmeddin Öğretmen...
Doğu, batı, kuzey, güney diye ayırmadım...
...canımdan aziz bildiğim bu güzel memleketi
'Biz eğitim neferiyiz, nereye gitsek en iyisini yaparız' dedim
'Vatanın doğusu, batısı, ilerisi, gerisi olmaz' dedim
'İnsanın Kürdü, Lâzı, Çerkezi, Gürcüsü olmaz' dedim
'Bu bereketli topraklar hepimize yeter' dedim
'Bizler bir elmanın iki yarısıyız' dedim
'Biz dirlikte ve birlikte Türkiye'yiz' dedim
'Hepimiz kardeşiz' dedim

Ben Necmeddin Öğretmen...
Nefretin kavruk çöllerinde bir damlada umman olmak istedim
Berfinlerin hayallerini yeşertmek istedim can suyuyla
Baranlara ışık olmak istedim Siverek'in yıldızsız gecelerinde
Temmuzun kavurucu sıcağında şehadet haberimi aldıklarında...
...dalı kırıldı Civanların, Rojdaların, Berivanların...
Dağlardan kopup gelen bir çığ, tuz buz etti kardelenleri
Kahpe bir kurşun sıkıldı bin yıllık kardeşliğe
Barut kokuları karıştı karanfil ve gül kokularına

Ben Necmeddin Öğretmen...
Haziranın ortasında sılaya dönerken pusu kurdu zalimler
Puslu dağlardaki o tedirgin bekleyişten sonra....
...kirli bir silahtan çıkan mermi saplandı göğsüme
Ateşe verildi bir ömür yeşerttiğim pembe hayallerim
Naylon lastikli esmer bir köy çocuğunun...
...gözünden süzülen sımsıcak bir damla yaş değdi alnıma
Kanım terine karıştı puşili bir Anadolu çocuğunun...
Yıldızlar gördüm o kapkaranlık gecede
Beni bir mıknatıs misali kendine çeken yıldızlar...

Ben Necmeddin Öğretmen...
Gözüm arkada kalmadı son nefesimi verirken
Bayrağımı düşürmedim gönderden, çok şükür...
Şehit kanlarıyla sulanan bayrağımın kokusu sinmiş üzerime
Anne bak, bayrak ne kadar da güzel yakışmış tabutuma
Temennim, sarsılmaz inancım ve vasiyetim odur ki...
...siz de düşürmeyesiniz şanlı al bayrağımı yere
Onun izinde yürüyesiniz aydınlık yarınlara
Zira kefen niyetine o örtülecek tabutumun üstüne
Onun gölgesinde uyanacağım kıyamet sabahına
Onunla söyleşeceğim kapkaranlık gecelerde...

M. NİHAT MALKOÇ

M. NİHAT MALKOÇ

Tüm dünyada kutlanır öğretmenler günümüz,
Onlar ilme yol açan kuvvetimiz, gücümüz...

Doğrudan yanadırlar bilgi esirgemezler,
Bize emek verirken bizi hor da görmezler...

Onlar, vicdan sahibi yürek taşır can taşır,
Anne baba gibidir saygı sevgi hakkıdır...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Rab rızasını güder çocuklar arasında,
Daima gönüllüdür eğitim hususunda...

Bilgi donanımıyla kararlı, azimli, net,
Mesleğinin ardında vicdanıyla merhamet...

Diğer yönü ahlaktır çünkü aşılayacak,
Sualler soruldukça, açıldıkça açılacak...

Bencillik düşünemez çocuklar karşısında,
Daima fedakârdır bütün yaşantısında...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Unutulamaz, Eğitim Enstitülerimiz,
Onlar kurumlarımız onlar değerlerimiz...

Öğretmen yetişirken millet aydınlanırdı,
Hâkim doktor yetişir cehalet azalırdı...

İki yıllık da olsa onlar fayda sağlardı,
Çocuklarımız için bilgi dağıtırlardı...

Kısa zaman içinde yüksekokul oldular,
Eğitim fakültelerimize bağlandılar...

Dört yıla çıkarılıp kalite dengelendi,
Fakülte statüsünde daha geliştirildi...

Sınıf öğretmenliği bölümüne geçildi,
Ülkemin her yerinde hizmet geliştirildi...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Öğretmen ölçümüzdür toplumların safında,
Oku, emri gereği Rab'bimizin katında...

İşi ise eğitim yüce değerleriyle,
Sevgisi buna dâhil manevi zeminiyle...

Durumuysa ağırdır çünkü çevre üzecek,
Amir bol olduğundan kalbi inciltilecek...

Çocuğum tembel diye mucize bekleyenler,
Şikâyet etmek için ona buna gidenler...

Yatıyorsun, diyenler işin iş mi diyenler,
Öğretmen hazır olda bu da bilinmeyenler...

Herkes onun amiri sanki öğretmen köle,
Ta güneye sürülür yüzüne sürse jöle...

Dondurma yalayamaz ki davranış yakışmaz,
Tartışsa suç sayılır çünkü laf konuşamaz...

Giyindiği gömlek suç yaşaması bile suç,
Seviyelerimizden öğretmen olmak hep suç...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Öğretmen, unutulmaz onlar hep hatırlanır,
Aybükeler hiç ölmez toplumu aydınlatır...

Biz, sizlere muhtacız biz sizler ile varız,
Batıldan uzaklaşır Hakla aydınlanırız...

Taşıdığın dev ruhun yirmi üç yaşındaydı,
Gencecik öğretmendin önünde yaşam vardı...

Ailenden uzakta, hakikatle yüzleştin,
Unutulmayacaksın sen şimdi bir şehitsin...

Seni vuran hainler şerle anılacaklar,
Aybükeler eksilmez onlar hep artacaklar...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Öğretmenim siz öğrettiniz bana bütün bilgileri
Karatahta başında harfleri,sayıları,günleri,ayları,yılları
Bize günaydın demenizden biz çok ders çıkarırdık
Hani bize kızdığınızda yinede gülerdiniz ya
O günleri çok özledim
Şimdi kalbimde bir boşluk var
Galiba 2. annemin yokluğundan kaynaklanıyor
Öğretmenim siz bizi sevdiniz bizde sizi
Eğer üzdüysem sizi
Beni affedin
Seni seviyorum öğretmenim

Beril GÖCENOĞLU

Vatanımız uğrunda daha çalışacaktın,
Necmettin öğretmenim, sen şehitliğe vardın...

Masan ve sandalyen boş minik yürekler yalnız,
Gümüşhane'm ağlıyor üzgün tüm insanlarımız...

Amacın hayır idi niyetin milletimdi,
Ay yıldızlım bayrağım, çizgin hedefimizdi...

Mütevazı davrandın, Şanlıurfa'ma gittin,
Biz, seninleyiz, taşınacak emanetin...

Vatan, denildi mi koş sen de ta o köşeye!
Vatan, milletimizin var sen de ileriye...

Doğu batı kavramı yok İzmir'den koş Bitlis'e,
Ya da diğer bir ilden vesile ol herkese!

Deme, evim barkım var koş insanlarımıza,
Biz, hepimiz kardeşiz can ol canlarımıza...

Bize eğitim lazım terör kahrolsun diye,
Terör, hainlik demek yolları cahiliye...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Seni yalnız bilgiyi veren insan sanırlar
Sanırım pek çok yerde seni böyle tanırlar.
Oysa sen, gönülleri sulayan bahçevansın!
Ben yarının umudu, sen umut yaratansın.

Annemle babam kadar güvendiğim insansın
Sen bir bilim adamı, eşsiz bir sanatkarsın.
Yunus'sun! Mevlana'sın! Atatürk'ten mirassın
Ulusu çağdaşlığa taşıyan bir ırmaksın!

Her güzel davranışım senin izini taşır.
Al bizi öğretmenim, al bizi çağlar aşır
Şefkatli sözlerinle gönlümü kabart, taşır
Sev bizi öğretmenim, gönlümden sevgi taşır.

Işıl ışıl bakayım insanlara gönülden
Alayım nasibimi yaşamdan ve bilimden.
Bana hep ezberletme incelet ve araştır
Gözlem-deney yapayım, aklımı olgunlaştır.

Sev bizi öğretmenim kimseyi kayırmadan
Saygı göster hep bize kimseyi ayırmadan.
Say bizi öğretmenim saygıya özlemim var
Böyle yaratmış Rab'bim, buna ihtiyacım var.

Bilirim sen böylesin, bu yüzden parlar gözün
Yaşamın her deminde doğrudur özün, sözün
Millet sen! Atatürk sen! Mazi sen, ati sensin!
Ay yıldızlı bayrağı göklere yükseltensin.

Her gönül çiçeğinde senin alın terin var.
Bu yüzden her güzel şey biraz öğretmen kokar
Yurdumun her yanında senden kalan bir iz var
Sevginin olduğu yerde sen varsın öğretmenim!

Millet seni hep böyle...hep böyle görmek ister
Yetişen çocuklarla alnından öpmek ister
Gel el ele verelim ışığımız çoğalsın
Türkiyem, terimizle yıldızlara ulaşsın!

Baraj sen, fabrika sen, tarlada ürün sensin
Kuşların uçtuğu yerde Mehmetçik'le sen varsın
Her gün tahta başında toz yağarken başına
Karlı dağa benzeyen ak saçlı bir mimarsın!

Seni ben anlatamam seni ustalar yazsın
Bir kalem yetmez ama binlerce kalem yazsın
Diksinler heykelini en güzel meydanlara
Heykeli dikilecek az bulunur mimarsın!

Ali Koç Elegeçmez