O, elinden dilinden emin olunan kişi,
Zalimlikle zulümle olamaz hiçbir işi?
Ne bir kuşu incitir ne bir cana taş atar,
Kul hakkı olur diye o Rabbinden çok korkar?
İşi secde iledir yolu bilim iledir,
Kalbi merhamet dolu ruhu Rabbi iledir?
Müslüman güvenilir o, daima hak ehli,
O, oku emri ile hassas ve incelikli?
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Rab'bimin emrettiği abdest ne güzel eylem,
Namaz da buna dâhil bu emri reddedemem...
Abdestsiz ve namazsız kul sıkıntıya düşer,
Ruh yapayalnız kalır, bedenini engeller...
Abdest, namaz ruh için huzur ve güven sağlar,
Akıl tertemiz olur ruhuna nurlar yağar...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Abdest almış kişinin korkusu Rab'bindendir,
Tertemiz olduğundan abdesti yeminidir...
Zulümden kaçınacak yemini, yüreğinde,
Günahlardan sakınır o, nefsinin reddinde...
Her ne işin var ise abdest ile niyet et!
Hem ruhen hem bedenen şahsını terbiye et...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Bunlar ortak ikili birbirinden ayrılmaz,
Abdest al ve namaz kıl ruhun zarar yaşamaz...
Kalbin yatıp kalkarken Rab'bine varmayı bil,
İş yatıp kalkmak değil yüz yıkamak hiç değil...
Bunların bilincinde sürdür bu emirleri,
Abdest, namaz emirdir, siler bütün dertleri...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
14 asır evvelden, Rab'bim abdest al demiş,
Düşün o devirleri, İslâm ne hikmetli iş...
Hatta daha da evvel, bu Rab'bimizden emir,
Bütün insanlar için, bu bir tür güzelliktir...
Hem de Kur'an ahlâkı, abdest almak gerekir,
Rab'den kesin tavsiye, dinî bir temizliktir...
Kalbi nefeslendirir, dolaşımı düzenler,
Tüm sinir sistemini, uyuşukluğun gider...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Sürekli abdest almak bu Rab'bimizden emir,
Kul için tasarlanan, beden temizliğidir...
Ağzını çalkalarsın, mikroplar aza iner,
Varsa hastalıkların, birçok sebebi gider...
Çürük diş sorunların, sonraya ertelenir,
Ağzını çalkaladın, etken giderilmiştir...
Diş etleri rahattır, iltihapları azdır,
Burun kılları temiz, nefesin sağlıklıdır...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Ruhumuzu yarattın, Kur'an'ı hatırlattın.
Zamandan münezzehsin, kâinatı donattın...
Rab'bim bir sual sordu: Rab'biniz değil miyim? ''
Bizler cevaplandırdık, sen bizim Rab'bimizsin...
Çünkü Kalû Belâ da Rab'bimizi bilmiştik.
Evet, manası ile sözümüzü vermiştik...
Rab'bimiz yüce ALLÂH(c. c.) sözde eşit değiliz,
Yarın anlaşılacak, samimiyetlerimiz...
Bir irademiz vardı, Dünya'da cayacaktık,
Sözümüzde duracak belki caymayacaktık...
Hakikatler görüldü buna evet denildi.
Tasdikler eşit miydi, kim sözünün eriydi...
KUR'ÂN belletilmişti, bizler de tasdik ettik!
Tasdikimizi yazdık, Rab'bimizi bir bildik...
Yollarımız çizilmiş, her şeyde anlaşmıştık.
Nimetleri görmüştük, samimi olmalıydık...
Altı günde yaratmış, arşı, semayı, arzı.
Aslı Levh-i Mahfuz'da ve misal âlemini...
Rab'bim göğü yükseltmiş, yeri de döşemişti.
Kâinat noksansızdı, emrimize vermişti...
Artık imtihandayız, dini yaşamaktayız,
Kur'an'a iman edip, Rable yaşamaktayız...
Bazen unutmaktayız ve oyalanmaktayız.
Dünya güzelliğinde, ahdi unutmaktayız.
İmtihana gelmişiz, Dünya'ya kanmayalım.
Ölümü tadacağız, sözü unutmayalım...
ALLÂH (c. c.) 'a inanalım, onu bir tanıyalım,
Azrail(a. s.) alacaktır sözümüzde duralım...
Bu gün imtihandayız ve oyalanmaktayız,
Dünya güzelliğinde, ahdi unutmaktayız...
Rab'biniz değil miyim? Rab'bimizden sualdi,
Bizse cevaplandırmıştık, resuller tembihledi...
Mademki Kalû Belâ, unutturulamıyor,
Kâinattan çıkış yok, şirk yutturulamıyor...
Sözümüzde duralım, sözü unutmayalım,
Dünyanın hayaline, dalıp kapılmayalım...
İşte son tercihimiz, sen bizim Rab'bimizsin.
Sen bizim Rab'bimizsin, sen bizim Rab'bimizsin...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Sen merhameti düşün, uygulamaya geçir,
Rab, mutlaka verecek bu net ve de kesindir...
Hem ruhun incelecek, kalp gözün açılacak,
Hem huzur hislerinle şükrün de bollaşacak...
İsyan etmeyeceksin, merhamet sayesinde,
Görünmez bir kuvvet var, duanın her yerinde...
Sanki melekler izler, Rab'bin vesilesiyle,
Hakikat yere iner, sevgi silsilesiyle...
Karşılık veriliyor der ya zaten Rab'bimiz,
Merhametli olun ki merhamet göresiniz...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Çırak gönderilmiştir elinde paspas ile?
Musluk son hız açılır hiç önemsenmez bile?
Su, caminin suyudur aksın sonuna kadar,
Paspas temizlenmeli yapılsa dahi zarar?
Hava soğukluğundan ya da vakit azlığı,
Musluk son hız akmakta bu kulun hırsızlığı?
İmam ki laf edemez esnaf, çevresindendir,
Cumadan cumaya, camiye geldiğindendir?
Ya da yüz göz değildir çünkü cebinden değil,
Su, akacaksa aksın olmaya değmez rezil?
Devletin malı deniz hesabındaki gibi,
Kul hakkına giriyor dinleseler habibi?
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Ruh, yürekte kaldıkça bir de bedenin vardır,
Bedenin şahsın için yaşam taşıyacaktır?
Yaşamsa Hak?tan yana Rabbini arayacak,
Rab, ey kulum diyecek seni aydınlatacak?
Fikirler gelişecek merhamet konusunda,
Yanlış ayıklanacak doğruyu anlamada?
Doğru yanıltmayacak diyecek, yarınlar var,
Yarınlardan da öte tekrar dirilişin var?
Öldükten sonrasında bedensiz şekillerde,
Bilinmez mekânlarda bilinemeyenlerde?
Din, gerekli unsurdur seni kuşatacaktır,
İtiraz etmedikçe huzur sağlayacaktır?
Dinini sev ey genç deme sakın dinsizim,
Din, zaten yapısıdır yaşam temelimizin?
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Din de vatanın gibi şerefin namusundur,
Din de bayrağın için önemli unsurundur?
Din de milletin için huzur oluşumundur,
Din de devletin için bir değerler olgundur?
Dinini sev veya say inanç coşkularınla,
Vatanseverliklerle, sevdalılarımızla?
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kıl beni ey namaz !
Çöllerden topla hücrelerimi,
Rahmetinin vahasında ağırla bu yitik kalbi.
Kıl beni ey namaz !
Secdede ruhumu yeniden fısılda bana,
Şahdamarı yakınlığından emzir bu puslu bedeni.
Kıl beni ey namaz !
Küçülsün dağlar, denizler taşsın, dağılsın kalabalıklar.
Rükû, rükû doğrult eğriliklerimi.
Kıl beni ey namaz !
İkiye bölünsün kalbim,
Ortasından çatlasın kıblenin şakağında.
Sevgilinin işaret parmağı değsin yeter ki göğsüme.
Kıl beni ey namaz !
Topla sevdalarımı kırık aynaların çatlaklarından,
Ömrüme ilikle seviçlerimi,
Firûze düşler düşür alnımın şafağına.
Kıl beni ey namaz !
Tenim İbrahim gibi ateşe düşmüşken,
Uzak tut nefsimin nemrudundan beni,
Gül kokulu serinlikler yağdır yüreğime.
***
Göz nurum ey !
Canım namaz,
Kıl beni ey !
Ömrüm namaz.
Secdene al beni de,
Gül değdir gönlüme,
Aşkına yaz beni de
Yarim namaz.
Kıl beni ey namaz !
Günahın, isyanın, nisyanın kuytusunda büyüttüğüm pişmanlığımın yüzünü yerden kaldır,
Utandırma beni,
Al karanlıklarımı,
Al karalıklarımı,
Gözbebeğinde yıka.
Kıl beni ey namaz.
İnsan kıl beni.
Doğru kıl.
Duru kıl,
Diri kıl beni.
İnsan kıl bu bedeni.
Ah,
Alnımı dayadığım secdegahıma kim serpti bu incileri ?
Kim ?
Kim bu dua hammalı ellerimin yüküne ortak ?
Kim ?
Ah,
Ziyankar-ı çarık,
Ah,
Namütenahim kavrayışın yolcusu,
Ah,
İçimde biriktirdiğim yalnızlığın seyrüsefer gölgesi,
Ah.
Gitmek, gidememektir kendimden,
Amentünün arasatında bir tedirginim ben,
Aklımın köşe bucak ilticaları sevgilide kaldı,
Hangi gaflete büründü ki, ellerim sızlatıyor dokunduğu tenleri ah ?
Haydin felaha,
Haydin felaha
Haydin namaza,
Haydin kurtuluşa.
***
Göz nurum ey !
Canım namaz,
Kıl beni ey !
Ömrüm namaz.
Secdene al beni de,
Gül değdir gönlüme,
Aşkına yaz beni de
Yarim namaz.
Senai Demirci
Ziyaretçi
Eğitici Çocuk Şiirleri Ana Sayfa