Anneler ( Halil Manuş ) Şiiri

Anneler ( Halil Manuş )

Kur'an da övülen o yüce varlık
Asalet timsali vakar anneler
"Öf deme*" yeter, çekmezsin darlık
Gönülden gönüle akar anneler.

Neden yaratılmıştır, cismi ne?
Bilmem ki melek mi, ismi ne?
Siyah beyaz sararmış resmine
Islak gözlerle bakar anneler.

Çırpınır durur hep ömrü boyunca
Yılmak bilmez hiç, gider huyunca
Yavrusu zorda imiş duyunca
Kendini ateşte yakar anneler.

Senden başkasını görmez gözü
Toz kaçsa gözüne yanar özü
Hakikat yolunda söylerken sözü
Mıhlarcasına çakar anneler.

Nene Hatunlar, Kara Fatmalar
Onlardan daha binlercesi var
Söz vatansa dinlemez evladü yar
Silahı beline takar anneler...

Halil MANUŞ
__________________________

*"Rabbin ancak kendisine kulluk etmenizi ve anne babaya iyi davranmanızı emretti. Onlardan (anne veya babanızdan) biri veya her ikisi senin yanında yaşlanırsa sakın onlara öf bile deme, onları azarlama; her zaman onlara güzel değerli sözler söyle, acıyarak onlara daima kucak aç ve yumuşak davran ve "Ya Rab beni küçükken bakıp büyüttükleri gibi sen de şimdi onlara acı, diyerek dua et! " (İsra; 23-24)

Halil MANUŞ Ekledi

Annem

Sen güneşsin bende çiçeğinim,
Hadi beni sıcaklığınla büyüt
Beni sıcaklığınla ısıt
Beni sen gibi ve sıcaklığınla sev

Se

Canım Annem

Annelerin en özlüsü,
Tatlı dili,şen sözlüsü,
Güzel annem,güzel annem.
Ben ağlarsam,o da ağlar
Ciğerini ateş dağlar.

Sevgi

Siz beni dünyaya getiren
Minicik meleklersiniz
O yüzden sizi çok seviyorum
Doğruyu yanlışı öğreten ailemsiniz

Anneciğim Ben Seni Ne Kadar Severim Bilirmisin ?

Anneciğim ben seni ne kadar severim bilir misin ?
Bir balık denizi ne kadar severse,
Ben de seni o kadar sever